Στον Σκλαβενίτη Ηλιουπολης Μαρίνου Αντύπα
βρίσκονται 2 κυρίες εντός του καταστήματος ακριβώς μπροστά στην πόρτα και όποιος μπαίνει του κολλάνε κάποια κουπόνια στο πρόσωπο φωνάζοντας δυνατά για βοήθεια, επίτηδες για να φέρουν τους πελάτες σε δύσκολη θέση.
Το κατάγγειλα στον διευθυντή του καταστήματος λέγοντας του πως πρέπει να βγούνε οι κυρίες εκτός καταστήματος και όχι εντός σε αυτό να ζητούνε βοήθεια γιατί έρχονται σε αμηχανία και πολύ δύσκολη θέση οι πελάτες που μπαίνουν μέσα στο κατάστημα καθώς γυρνάει όλος ο κόσμος που βρίσκεται εντός και κοιτάει.
Η απάντηση του διευθυντή ήταν:
“Όποιος θέλει βοηθάει. Δεν είναι υποχρεωτική η βοήθεια.”
Τι δεν καταλαβαίνεις φίλε?
Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις αυτά που σου λέω?
Αυτονόητα πράγματα.
Αποχώρησα και ακόμη εκεί ήταν.
Στον Σκλαβενίτη Ηλιουπολης Μαρίνου Αντύπα
”βρίσκονται 2 κυρίες εντός του καταστήματος ακριβώς μπροστά στην πόρτα και όποιος μπαίνει του κολλάνε κάποια κουπόνια στο πρόσωπο φωνάζοντας δυνατά για βοήθεια, επίτηδες για να φέρουν τους πελάτες σε δύσκολη θέση.
Το κατάγγειλα στον διευθυντή του καταστήματος λέγοντας του πως πρέπει να βγούνε οι κυρίες εκτός καταστήματος και όχι εντός σε αυτό να ζητούνε βοήθεια γιατί έρχονται σε αμηχανία και πολύ δύσκολη θέση οι πελάτες που μπαίνουν μέσα στο κατάστημα καθώς γυρνάει όλος ο κόσμος που βρίσκεται εντός και κοιτάει.
Η απάντηση του διευθυντή ήταν:
“Όποιος θέλει βοηθάει. Δεν είναι υποχρεωτική η βοήθεια.”
Τι δεν καταλαβαίνεις φίλε?
Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις αυτά που σου λέω?
Αυτονόητα πράγματα.
Αποχώρησα και ακόμη εκεί ήταν.